Wiercenie w żelbecie może zmienić się z zadania prostego w niezwykle trudne. Będzie to zależeć od zawartości stali. Wiercenie mocno zbrojonego betonu jest trudniejsze, trwa dłużej i kosztuje więcej niż standardowe wiercenie. Wiercenie w żelbecie powoduje bardzo duże obciążenie diamentowej koronki wiertniczej. Podczas wiercenia w żelbecie przez wzmocniony pręt powierzchnia wiercenia wiertła diamentowego napotyka bardzo twardy i stosunkowo plastyczny materiał.
Jednak, gdy diamentowe wiertło obraca się, ten sam odcinek powierzchni cięcia napotyka stosunkowo kruchy beton. Powoduje to ładowanie i rozładowywanie materiału spoiwa diamentowego i kryształów diamentu. Żywotność diamentowej koronki wiertniczej i prędkość wiercenia są znacznie zmniejszone podczas wiercenia tego materiału. Żywotność diamentowego rdzenia można zmniejszyć nawet o 50% w zależności od zawartości stali, twardości i ścieralności wierconego materiału.
Diamentowe wiercenie w żelbecie jest wydajnym niewibracyjnym sposobem formowania otworów i najlepiej je wykorzystywać tam, gdzie wymagane są precyzyjne penetracje kołowe. Diamentowe wiercenie rdzeniowe (zwane także wierceniem w żelbecie) oferuje opłacalny sposób wykonywania otworów serwisowych bez agresywnego rozbiórki. Ręczna maszyna z napędem elektrycznym służy do wiercenia rdzeni o średnicy od 10 mm do 150 mm w obszarach o ograniczonym dostępie przy jednoczesnym zachowaniu precyzji. Wiertarki hydrauliczne i elektryczne (dedykowane) umożliwiają wiercenie rdzeni o średnicy do 1000 mm na dowolną głębokość z dokładnością.
