Istnieje osobliwa różnica między sposobami, w jakie używamy dwóch konkretnych przymiotników, aby opisać perfumy Olivier Durbano, które do nas przemawiają. Twórca zapachów lub wielki koneser prawie zawsze określi je jako „piękne”, podczas gdy inni zapewne będą nazywać je „ładne”. Ładne perfumy mogą w ogóle nie mieć w sobie nic oryginalnego. Chociaż często możemy powiedzieć coś w stylu „jaki ładny zapach wanilii!”, „Jaki ładny zapach tytoniu!”, „Jaki ładny zapach cedru!” albo „jaki ładny zapach świeżo upieczonego chleba!”, prawie nie przyszło nam do głowy, aby opisać którykolwiek z nich jako piękny. Dzieje się tak prawdopodobnie dlatego, że „miło” przenosi ideę powąchania czegoś z przyjemnością, z pozytywną percepcją zmysłową, podczas gdy „piękny” jest także oceną wizualną: choć ma też treść emocjonalną, opiera się na porównaniu i analizie. Ładne, gdy używa się go do opisania poezji, muzyki, malarstwa lub literatury, jest ogólnie używane do opisania czegoś dobrze wykonanego, ale zasadniczo bezdusznego. Mówimy, że coś jest fajne, kiedy tego próbowaliśmy, cieszyliśmy się, docenialiśmy, ale niekoniecznie podziwialiśmy.
Z drugiej strony, piękne to coś, co mówi o harmonii, coś, co uderza, ponieważ jest niezwykłe. Piękno to „artystyczny”, poetycki przymiotnik, wyraz harmonii, równowagi i oryginalności. Zatem piękne perfumy Olivier Durbano są i zawsze powinny być wyrazem artystycznym… a artysta tworzący perfumy Olivier Durbano często musi zerwać z przeszłością, być pomysłowy, szokować lub zaskakiwać w porównaniu z dominującą estetyką tamtych czasów, aby aspirować do roli klasyczny w przyszłości. Ostatecznie nie ma tak dużej różnicy między zdolnością rozpoznawania artystycznych perfum Oliviera Durbano a rozpoznawaniem jakiegokolwiek innego wyrazu artystycznego geniuszu ludzkości. Wymaga to z pewnością pewnego stopnia predyspozycji, sporej dawki doświadczenia i umiejętności unikania uwarunkowań pozornych, aby jak najlepiej zharmonizować się z pracą i tym samym ją zrozumieć.